2020-მა წელმა სწორედ ასეთი აქტივობა  ჩაგვიტარა. ქვეყნის მასშტაბით სხვადასხვა  სფეროს თუ დარგის სუსტი მხარეები დაგვანახა  და მოგვთხოვა ცვლილებები, რომელიც უფრო მოქნილს და კონკურენტუნარიანს გვხდის.

გაკვეთილები, შეხვედრები, დებატები, თათბირები, ტრენინგები, სემინარები, ყველაფერი ონლაინ და ვფიქრობ, რომ ჩვენც შევიცვალეთ და უფრო მეტად დავაფასეთ ის დრო, რომელ დროშიც უფრო ვწუწუნებდით, ვიდრე ახლა.

ცხოვრებამ თავად ჩაგვიტარა ცხოვრების გაკვეთილები, რომელმაც მართლაც შეგვცვალა და, ვფიქრობ, უკეთესობისკენ. ახლა უკვე უკეთესებმა უნდა დავიწყოთ ახალი ცხოვრება.

ამ მონაცემებს თუ გავითვალისწინებთ, ცხადია, დისტანციურ რეჟიმზე სწავლების დაწყებისთანავე ეს მონაცემები მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს განათლების მიღების ხელმისწვდომობაზე. ამასთან, ფაქტია, რომ  არც ერთი საგანმანათლებლო სუბიექტი არ იყო მზად გამოწვევის მისაღებად და ფორსმაჟორულ სიტუაციაში გვიწევდა ჩვენთვის სრულიად ახალ სასწავლო მოდელზე გადასვლა. ცხადია, ამ ცვლილებამ გარკვეული დისკომფორტი ყველას შეუქმნა, მათ შორის, ადმინისტრაციას, ლექტორებსა და სტუდენტებს. ბევრი შრომა და ძალისხმევა ჩაიდო, რომ რაც შეიძლება ოპერატიულად მოგვეხდინა ადაპტაცია, საგნები და სალექციო მასალები მოგვერგო დისტანციური სწავლებისთვის და მოგვეხდინა თანამშრომლებისა და სტუდენტების მომზადება განსხვავებული სწავლების მეთოდისთვის.

ვინაიდან, ბევრი სტუდენტი არ იყო ტექნიკური აღჭურვილობის თვალსაზრისით მზად ასეთი რადიკალური ცვლილებისთვის და საჭიროებდა დახმარებას, მთელი საქართველოს მასშტაბით, კურიერების მეშვეობით მივაწოდეთ ლეპტოპები და შევუძინეთ ინტერნეტი. რთული პერიოდი იყო ძალიან, მაგრამ შეიძლება სასიკეთოც ბევრი თვალსაზრისით, რადგან საგანმანათლებლო სივრცეში დაინერგა დისტანციური სწავლების მოდელი,  საქართველოში დისტანციური სწავლების შესახებ ჩანაწერი კანონში პირველად 2016 წელს გაჩნდა და ისიც, მხოლოდ სინქრონული სწავლების მოდელს გულისხმობდა.

ეს იმ პირობებში, როდესაც მსოფლიოს ბევრ წარმატებულ ქვეყანაში დისტანციური სწავლების გამოცდილება უკვე მრავალი წლის დანერგილი იყო და წარმატებით მიმდინარეობდა და პანდემიით გამოწვეულმა დახურვამ მათზე ნაკლები უარყოფითი გავლენა მოახდინა. ახლა უკვე თამამად შემიძლია ვთქვა, საქართველოს უნივერსიტეტის მთელი გუნდის სახელით, რომ ჩვენ ეს შევძელით და ამ შესაძლებლობას კიდევ უფრო ეფექტიანად გამოვიყენებთ მომავალშიც. ასევე, დარწმუნებული ვარ, რომ საზოგადოების წარმოდგენა, დისტანციური სწავლების ნაკლებ ეფექტიანობაზე შეიცვლება და როდესაც პანდემია დასრულდება, სწავლების ჰიბრიდული მოდელი შენარჩუნდება, განსაკუთრებით ისეთ საგნებში, რომლებიც ნაკლებ პრაქტიკულ დატვირთვას მოითხოვს.

იმედია, საგანმანათლებლო სექტორი გააგრძელებს ხარისხიანი ციფრული განათლების განვითარებისკენ სვლას და მეტი შესაძლებლობის შეთავაზებას მოახერხებს მომავალში და ქართველი სტუდენტები შეძლებენ კონკურენტუნარიანები იყვნენ განვითარებული ქვეყნების შრომის ბაზარზე. მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ თანამედროვე სამყაროში კონკურენცია მხოლოდ განათლების პროცესში მეტი ტექნოლოგიის ჩართვითაა შესაძლებელი.